سوزاندن گازهای اضافه در فرایند استخراج نفت تاثیر تغییرات اقلیمی را تشدید می‌کند
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۲۴۷۴
تحقیقات جدید نشان می دهد سوزاندن گازهای طبیعی همراه نفت در مکان های استخراج نفت، گاز متان بیشتری نسبت به آنچه پیشتر تصور می شد، وارد جو زمین می کند که تاثیر شدیدتری بر تغییرات اقلیمی دارد.
به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری فیزیک، تحقیقات جدید حاکی از آن است میزان انتشار گاز آلاینده متان ناشی از سوزاندن گاز همراه نفت با مشعل‌های سر چاه در آمریکا پنج برابر بیشتر از ارقام رسمی اعلام شده است و این کار تاثیر شدیدتری روی تغییرات اقلیمی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«فلرینگ» فرآیندی است که از طریق آن، گاز طبیعی را به صورت کنترل شده‌ای به هنگام استخراج نفت می‌سوزانند. فلر گازهایی است که در فرآیند استخراج نفت به دست می آید و به دلیل نبود تاسیسات لازم برای استفاده، باید سوزانده شوند.
یک تحقیق جدید حاکی است که سوزاندن گاز طبیعی ناخواسته بر سر چاه‌های نفت و گاز در آمریکا پنج برابر بیش از تصورات پیشین گاز متان وارد اتمسفر می‌کند. نتیجه این کار تاثیرات بسیار بیشتری بر تغییرات آب و هوایی است و تفاوت میزان واقعی انتشار این گازها با رقم‌های اعلام شده معادل قرار دادن ۲.۹ میلیون خودروی بیشتر در خیابان‌ها در هر سال است.
در این ارتباط یک گروه تحقیقی در دانشگاه میشیگان اقدام به نمونه‌برداری هوایی از برخی حوزه‌های نفت و گاز در تگزاس کردند که مسئول ۸۰ درصد از اشتعال گازهای همراه در آمریکا هستند.
صنعت سوخت‌های فسیلی و دولت آمریکا بر اساس این فرضیه کار می‌کنند که مشعل‌های گاز روشن باقی می‌مانند و متان را تا حد ۹۸ درصد نابود می‌کنند، اما بنا بر یافته‌های این تحقیق، ترکیبی از شعله‌های نسوخته و شعله‌هایی که بسیار ناقص می‌سوزند به این معنی است که بطور میانگین این شعله‌ها تنها ۹۱.۱ درصد از متان – جزء اصلی گاز طبیعی را نابود می‌کنند. این بدان معناست که انتشار گاز متان ناشی از این شعله‌ها در کشور آمریکا پنج برابر بیشتر از گزارش های رسمی کنونی است. آمریکا از جمله پنج کشوری است که بیشترین میزان سوزاندن گازهای همراه را دارند.
سوزاندن گازهای همراه فی نفسه یک کار اتلاف‌آمیز است؛ چرا که گازهای طبیعی همراه استخراج نفت می‌تواند برای مقاصد مفید استفاده شود. میزان گازی که بطور سالانه سوزانده می‌شود حدود ۱۴۴ میلیارد متر مکعب است و می‌تواند انرژی لازم برای کل منطقه جنوب صحرای آفریقا را تامین کند.
این تیم تحقیقاتی راه حل هایی را برای کاهش این گازها از جمله کاهش کلی فعالیت‌های سوزاندن گازهای همراه و افزایش بهره‌روی مشعل‌ها مطرح کرده است. برخی راه‌حل های فناورانه مانند تزریق دوباره گاز به درون مخازن نفتی قابل بررسی است.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: نفت خام ، فناوری ، گازمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: نفت خام فناوری گاز سوزاندن گازهای گازهای همراه استخراج نفت سوزاندن گاز شعله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۲۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اورانوس گازی‌تر از آن است که تصور می‌کردیم!
پژوهشگران «دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز» در بررسی جدید خود درباره اورانوس، متان را در اعماق آن یافتند و به این نتیجه رسیدند که شاید این سیاره گازی‌تر از تصور آنها باشد.
به گزارش ایسنا، به نظر می‌رسد سیاره اورانوس با آنچه تصور می‌شد، متفاوت است.
به نقل از دیلی‌میل، دانشمندان متان را در اعماق اورانوس یافته‌اند و دریافته‌اند این سیاره گازی‌تر از آن چیزی است که پیشتر تصور می‌شد.
بررسی‌های اولیه درباره اورانوس نشان دادند که این سیاره عمدتا از هلیوم، هیدروژن و کمی متان تشکیل شده اما یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که اورانوس به طور قابل توجهی از انتظارات پیشین فراتر رفته است.
نکته عجیب درباره متان این است که به شکل گاز نیست، بلکه به صورت منجمد یا خمیرمانند در هسته اورانوس قرار دارد.
پژوهشگران «دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز»(UCSC) معتقدند به رغم یافته‌هایی که می‌گویند اورانوس به طور کامل از یخ تشکیل شده، در واقع تقریبا ۱۰ درصد آن متان است.
این پژوهش نشان می‌دهد که طبقه‌بندی اورانوس به عنوان یک غول یخی ممکن است دیگر دقیق نباشد و شاید مقادیر زیادی از متان به شکل‌گیری این سیاره کمک کنند.
ناشناخته‌های زیادی درباره اورانوس باقی مانده‌اند زیرا این سیاره در فاصله ۱.۹ میلیارد مایل از زمین قرار دارد اما از آنجا که منظومه شمسی دائما در حال حرکت است، این فاصله روزانه تغییر می‌کند و به فاصله دو میلیارد مایل از زمین هم می‌رسد.
در طول تاریخ فقط یک فضاپیما از نزدیکی اورانوس پرواز کرده است. این فضاپیما «وویجر ۲»(Voyager 2) بود که در دهه ۱۹۸۰ از نزدیکی اورانوس به پرواز درآمد و دانشمندان را با این باور روبرو کرد که این سیاره کاملا از یخ تشکیل شده است.
پژوهشگران برای درک بهتر این موضوع، صدها هزار مدل رایانه‌ای از درون اورانوس توسعه دادند و سعی کردند تا تعیین کنند که کدام مدل شباهت بیشتری به جرم و شعاع غول یخی دارد.
هر مدل دارای سطوح متفاوتی از متان، هلیوم و هیدروژن بود اما پژوهشگران دریافتند مدل‌هایی که بیشترین عنصر گاز را دارند، بیشتر شبیه به اورانوس هستند.
اکنون پژوهشگران به دنبال پاسخ دادن به این پرسش هستند که اگر گاز زیادی در اورانوس وجود دارد، پس چرا این سیاره از یخ تشکیل شده است.
یافته‌های این پژوهش می‌توانند اطلاعاتی را درباره این سیاره دوردست و غول‌های نزدیک آن از جمله نپتون ارائه دهند تا چگونگی شکل‌گیری آنها را تأیید کنند و بهتر توضیح دهند که این سیارات از چه عناصری ساخته شده‌اند.
انتهای پیام
مدارس شهرستان مهر فردا غیرحضوری است